Pod uwagę brano Nicolasa Cage'a do głównej roli Joela.
W filmie słychać słowo "Montauk" wielokrotnie wypowiadane szeptem. Końcowy efekt uzyskano poprzez kombinację powtarzającego się głosu Kate Winslet i głosu Katherine Skjerping , montażystki z wytwórni Focus Features. Tę drugą poproszono o nagranie swojej kwestii, zanim Winslet przybyła na plan, potem wykorzystano dźwięk głosu obu pań.
Kobieta ze zniekształconą twarzą w gabinecie dr Mierzwiaka to Ellen Kuras - autorka zdjęć do filmu.
Film nakręcono w Bayonne (New Jersey, USA), Mount Vernon, Nowym Jorku, Yonkers i Montauk (Nowy Jork, USA).
"Eternal Sunshine of the Spotless Mind" to cytat z wiersza "List Heloizy do Abelarda" XVIII-wiecznego angielskiego poety - Alexandra Pope'a.
Michel Gondry wpadł na pomysł filmu po tym, jak jego przyjaciel Pierre Bismuth (również artysta) zapytał, co by powiedział, gdyby dostał kartkę z tekstem: Zostałeś wykasowany z czyjejś pamięci. Reżyser opowiedział o swoim pomyśle Charliemu Kaufmanowi, który napisał scenariusz.
Oryginalny scenariusz zawierał sceny z przyszłości na początku oraz końcu filmu. W jednej z nich starsza już Clementine przychodzi do kliniki, aby mieć wykonany kolejny zabieg. Informacje w jej karcie dowodzą, że już wielokrotnie miała ona usuwane wspomnienia i za każdym razem dotyczyły one Joela Barisha. W innej - niewykorzystanej - scenie Mary dowiaduje się, że Howard zmusił ją do aborcji.
Film jest jednym z obrazów, który nie trafił do dystrybucji w Korei Południowej. Powodem było to, że filmy amerykańskie nie przyciągają koreańskich widzów. Podobny los spotkał takie filmy jak: "Legenda telewizji", "Wszystko się wali" czy "Ekipa Ameryka: Policjanci z jajami".
Znalazł się na 1 miejscu najlepszych filmów 2004 roku w głosowaniu przeprowadzonym przez serwis "Guardian Unlimited".
Film został uznany przez branżowy magazyn "US Weekly" za najlepszy film 2004 roku.
W 2005 roku film zajął 1. miejsce w rankingu "20 najlepszych filmów 2004 roku" zorganizowanym przez brytyjski dziennik "The Guardian".
Pomimo, że scenariusz Kaufmana i wizja Gondry'ego były zbliżone, aktorzy mieli możliwość improwizowania. Elijah Wood i Mark Ruffalo korzystali z tej okazji dość często, a sporo dialogów pomiędzy Carrey'em i Winslet było rezultatem nagrywanych prób, podczas których aktorzy dzielili się własnymi doświadczeniami dotyczącymi związków i złamanych serc.
Prawie wszystkie najbardziej dziwaczne i fascynujące sceny w filmie były kręcone staroświecką kamerą. Użycie efektów cyfrowych było bardzo ograniczone. Uderzająca scena w kuchni, gdy Joel jest dzieckiem, nakręcona została przy użyciu specjalnie powiększonej dekoracji, podobnej do tej, której używał Peter Jackson we "Władcy Pierścieni".
Z filmu usunięto cały wątek, w którym Joel przeżywa jednonocny romans ze swoją byłą dziewczyną, Naomi (Ellen Pompeo).
Okres zdjęciowy trwał od 8 stycznia do 2 kwietnia 2003 roku.
Gdy kręcono scenę, w której Stan wyskakuje zza ściany, strasząc Mary, reżyser Michel Gondry prosił Marka Ruffalo, by za każdym razem chował się w innym miejscu. Dzięki temu strach Kirsten Dunst, jaki widzimy w filmie, był autentyczny.